25 Mart’ta Muhsin Başkanla düşmüştük.
Düşerken yüreklere de düşmüştük.
Yerimi tespit edemediniz mi? diye sormuştum. Bağırdım Erhan abi Erhan abi Erhan abiden ses yok. Muhsin başkanım yok.
Yüksel abim oturuyor öyle koltuğunda
kimseden ses yok.
Burada ses yok. Ses var sadece fırtına sesi.
Bir de benim sesim.
Bilmediğim bir dağın zirvesindeyim.
Gözlerinizin önündeyim.
Yardım istiyorum her yeri arıyorum.
Arıyorum ki gelip hepimizi bulsunlar ölmeden. Canım yavrularıma kavuşayım diye.
Arkadaşlarımı da yavrularına kavuşturayım diye çok uğraştım.
Maraş Dağları’nda saatlerce bekledim.
Şarjım bitti üşüdüm çok üşüdüm.
Ayağım kırıktı sadece, çenem ne zaman kırılmış bilmiyorum.
Bağırdım duymadınız mı?
Aklımda bir sürü soru var neden bulmadınız?
Neden Dondurdunuz beni? Neden beklediniz?
Niye bekleyenlerimizin yüreğini yaktınız?
13 yıl oldu hala yerimizi bulamadınız mı?
Ne zaman bulacaksınız bizi? Kalplerinizdeki adaleti? Neden susuyorsunuz konuşun?
BEN İSMAİL GÜNEŞ…ruhunuz şad mekanınız cennet olsun ..
Hasan Sev
