1915′ te Ermenilerin başına gelenler ile 6-7 Eylül olaylarında Rumların İstanbul da uğradığı saldırı ve yağmalanmalarının gerisinde yatan gerçekleri araştırdığımda, şunu gözlemledim.
Ermeni ve Rumlar, iyi eğitim almış, ticareti, sanatı bilen zengin bir topluluktu.
Fakir, cahil, eğitilmemiş, insanımız ırkçılık ve dinsel farklılıkların da etkisi ile onlara bu zulmü yaşatmıştır. Aslında bunlar kıskançlık ve yokluğun etkisi ile yapılmış cahil saldırıları idi.
Benzer saldırıları Pontus zorunlu göçünde de görmekteyiz.
Bugün de yaşadıklarımız aynı senaryonun devamı değil midir?
Ülkeden iyi yetişmiş kesim fırsatını bulunca kaçmaktadır.
Azınlıklara karşı yapılan bu eylemler, tamamen talan ve yağma hareketi idi.
Binlerce insan suçsuz yere öldürüldü.
Evlerinden, vatanlarından sürüldü.
Bu cahil güruh niçin kontrol edilememiştir?
Anlayamıyorum.
Ama asıl sebep ekonomiktir.
Onları bu topraklardan attık.
Belki de o dönem öyle gerekiyordu.
Ama şimdi baktığımızda çok hata yaptığımızı anlıyorum.
Burada kalsalardı ülke ticaretine, kültürüne ve gelişimine büyük katkıları olurdu diye düşünüyorum.
Kısacası, ülkedeki cahillerin saldırıları ve talanları onlara büyük acılar yaşatmıştır.
Tabi bizim soydaşlarımız da Avrupa başta olmak üzere, bir çok yerde eziyetler görmüş, aynı acıları yaşamıştır. Fakat bu şekilde intikam almak benim içimi sızlatıyor.
Çok şey yaşamış kişilerden anılarını dinledim.
Saldırganları, saldırıya uğrayanları.
Şimdi bize özellikle Suriye’den büyük göç dalgası geldi. Ve yeniler yolda. Gelenlerin ülkeye katkısı olacağını sanmıyorum. Zaten sonuçları ortaya çıkmaya başladı. Çünkü aldıkları eğitim hepimizin malumu!.
Keşke diğerleri kalsaydı.
Bunlar hiç gelmeseydi.
Ama olmadı.
Büyük fırsat kaçırdık.
Hem düşman kazandık.
Hem de sicilimiz bozuldu.
Hâlâ düzeltmek için uğraşıyoruz.
Dünyada hiç bir millet masum değildir.
Çünkü dünyayı genelde kötüler idare etmiştir ve etmektedir.
Tüm dünyada topraklarından sürülmüş, katliamlara uğramış insanları saygı ile anıyorum
Erdal Bıçakcı yazıyor
