Bir zamanlar sahiller halkın kullanımında idi. Daha kapitalizm gelmemişti. Erkan mumcu liberal politikarın yıldız çocuğu idi. Anti emperyalist olmamıştı daha. Kamboçya evleri dedi, mutlu yuvalarımıza.. çocuklarımız kum ve denizin büyüsü ile büyüyordu. İşten varınca, denize girip, sinirlerimizin yatışıp pamuk gibi kocalar olduğumuz günlerdi. Kadınların küçücük mekanları derleyip toplayıp, çardakta toplaşıp, dantel işlerken dertleştiği sıcak yuvalardı. Bugün ırmağa giren varmı diye yarıştığımız, tatlı su ile tuzlu suyu tattığımız, yüzgeçlerimizin çıktığı günlerdi. Karpuzu kavunu colayı ırmağa ıslattığımız, tulumbadan su çektiğimiz, sus komşu duyacak diye fısıltı ile konuştuğumuz günlerdi. Ayın sularda dans ettiğini görerek, sevgilinin başını göğsümüze dayadığımız günlerdi.
Kapitalizmin yerli uşakları zenginlik, gelişmişlik vaad ederek yıktılar yuvalarımızı. Onlar zengin oldu, biz yine yoksun kaldık. Sahiller zengini daha zengin ederken, köylünün hayallerini bile elinden aldılar.
Hoş bir seda olsun, bilenler hayıflansın, bilmeyenler iç geçirerek teaccüp etsin. Hayatlarımızı çaldılar.
Mahmut Öz/Manavgat
Fotoğraflar:Doğan Sönmez
