Çeşitli nedenler ile yapılamayan geleneksel Türk Sanat Müziği Konseri bu yılın son günlerinde 100.yıl Cumhuriyet Konseri içinde yapıldı.
İki yıla yakındır her hafta çalışmalar yapıldı. Mersin den Öğretmen, saz sanatçıları bıkmadan, usanmadan geldiler, dernek korosuna katkı sundular.
Koroyu 16 yıldır çalıştıran Şef Mustafa Okyay yönetti. Sazlar ; Kanun: Tuncer Ballıca, Keman : Mecit Kaya , Udlar : Esra Kara, Gönül Seçinti, Muhsin Alşan, Pınar Ak, Sevim Dölek , Tanbur : Nebi Ferhat Şahin, Ritm Sazlar : Hatice Okyay ve Mustafa Yetkin.
Koronun Sanatçıları : Asiye Çelikcan, Ayşe Taşkıran Ravanoğlu, Birnur Çakır, Canan Öralay, Fatma Arslan, Filiz Eren, Gönül Özman, Hülya Bilgen, Hülya Can, Müjgan Alper, Nesrin Tırak , Selma Alşan, Semra Semizer, Sevim Yıldız, Türkan Baş, Adem Türedi, Erdem Uçaker, Erol Taşçı, Hasan Baydar, Kadir Ceylan ,Şerafettin Çiftçi, Yalçın Aköz .
Konserde önce Rast Makamında : Rast Peşrev, Cevrolur İmkan –ı Vuslat Vermeyen İmaların, Bilmem ki Nedendir Bana Sen Hor Bakıyorsun, Leb-i Rengine Bir Gül Konsun, Aylar Geçiyor Sen Bana Hala Geleceksin, Sen Nazla Gezerken Güzelim Güller İçinde, Aşın içimde Rüya- Kalbimde Duya Duya, Müsemma, Bahar Gelir, Bülbül Öter, Perişan Saçlarım Aşkımın Ağıdır, Göz Aşinalığı Var aramızda, İbrişim Örmüyorlar – sevmişim vermiyorlar, Rüya gibi bir hatıra.
Konserin ikinci bölümünde Muhayyer Kürdi Makamında ; Rüzgar Söylüyor şimdi o yerlerde bizim eski şarkımızı, Aydoğdu Yatmadı mı? ,Bir sevda Geldi Başıma ,unuttun beni Zalim, Bak Yine Geçti Bahar, Aşkın Kanunu yazsam Yeniden, Bakışları Çok Manalı, Ne Olursun Güzelim, Dilşat olacak Diye Kaç yıl oldu avuttu Felek, El Çek Tabip el çek, Yaram üstünden, Söylemem Derdimi Kimseye- Derman Olmasın, Ayrılık Ateşten bir ok, Kayboldum Kaybolan Yıllar İçinde ,Muhabbet Bülbülü gibi şarkıları solo ve koro olarak sundular.
Silifke Belediyesi Kültür Merkezi/ Sinema salonunda yapılan konsere ilgi çok oldu. Artık Silifke ‘ye 300-500 kişilik salonlar yetmez oldu. 1000-2000 kişilik kültür merkezleri yapılması lazım. Cep salonları, sergi salonları , koro çalışma odaları olan büyük kültür merkezleri yapılması lazım. 1990 yıllarında yapılan Sineme salonu, 1990 yıllarında temeli atılmış bakanlık Kültür Merkezi (Doğan Cüceloğlu Kültür Merkezi ) ve Organize sanayi içinde yapılan salon…
1970 li yıllarda Silifke Lisesi yıl sonu konserleri, tiyatro gösterileri yapılırdı. Tek Salon Öğretmenler Derneğinin 250 kişilik salonu. İlgi fazla olunca iki gün sürerdi. Konserde yer kalmayınca onu anımsadım. Silifke Lisesi yıl sonu konseri iki gün sürmüştü. Hem de numaralı, ve biletli olarak yapılmıştı.
Taşeli Kültür ve Sanat Derneği, her yıl en az bir – iki halk müziği ve sanat müziği konserleri hazırlarlar. Önemli günlerde yiye korolar konser verir. Onların bahçeli ve iki katlı çalışma salonları, sergi salonları olan binası vardı. Ellerinden alındı, şimdilerde belediyeden kiralanan bir yer de zorluluklar içinde çalışmalarını yapıyorlar. Buna rağmen konserlere hazırlanıp, ustaca konserlerini sunuyorlar.
Bu gibi derneklere olanak verilirse, yapılacak kültür merkezlerinde onlara yer tahsisi yapılırsa, daha fazla sanatı paylaşacaklar. Bu korolara verilecek katkı ile festivaller daha anlamlı olacaktır.
Silifke ve Yöresinde Taşeli Kültür mozaiğinin üstüne bir mirasa sahip çıkacak kadrolar var. Tek onlara el vermek, destek olmak. Halk Oyunları, seyirlik oyunlar, tiyatrolar, resim atölyeleri her biri bir el atılmayı bekliyor.
Biraz ufku açık. Sanata ilgi duyacak yerel yönetimler istiyoruz. 4-5 Bin yıllık kültür mirası üstünde oturan Silifke halkı buna layık olmalı.
Geçmişten günümüze emeği geçen tüm dernek yöneticilerine Cihangir Akdemir, İmdat Kömbe ve diğer tüm üyelerin emeklerine sağlık. Sanat ruhları hiç eksilmesin.
