Türklerin Belçika’ya gelişlerinin ayrı bir serüveni var..
Bu konuda çok yazılmış haber, makale, öykü, şiir hatta roman var..
1961’li Yıllardan itibaren Belçika’ya göç edenler, Belçika’da o yıllardan sonra bir başka hayata yelken açtılar..
Bu iş göçü 1964 Yılında Ankara Anlaşması ile resmiyete bağlandı..
Dile kolay, 1964 çok gerilerde kaldı ve yaşadığımız yıl 2024..
Yani Türklerin Belçika’ya gelişlerinin tarihi olarak 1964’ü bile baz alsak, bu geliş öyküsünün üzerinden tam 60 Yıl geçti..
60 Yıl..
Bu yıllar içinde ne güzellikler, ne sıkıntılar, ne mutluluklar, ne acılar yaşandı, ne?
Bir, iki, üç derken, sayısı bugün 300 Bini aştı..
Artık Belçika, Türkler için “ikinci vatan” özelliğini taşıyor..
Hala, Belçika’ya alışamayanlar kadar, burayı özümseyen, benimseyenlerimizde çok..
Nereden, nereye ya?
Belçikalı Türkler her kesimden insan yetiştirdi..
İşçilikten patronluğa geçenler kadar, doktor olanlar, sanatçılar, bilim insanları, sporcular, siyasetçiler derken, her alanda maşallah güzel insanlarımız baş tacı edildi..
Belçika’ya bir teşekkür borcumuz var elbette..
Belçika’nın da, bu güzel ülkeye katma değer katan Türklere elbette!
Bizim Ailenin öyküsü, son kitabım “Hakikatin Peşinde Bir Ömür “adlı kitapta enine boyuna anlatılıyor..
Bizim köyün genç delikanlıları önce maden ocaklarında çalışmak üzere, Liege, Beringen, Hasselt, Genk bölgesine geldiler..
Bunlar içindeydi Hasan Şimşek, Ali Öztürk, Nuri Öztürk, İzzet Sevencan, Ziya Sevencan, Muhammet Serdar, Ali Özdemir gibi büyüklerimiz ve diğerleri..
Onlarda karda ilk iz yapanlardı…
Ardından yürüyüp gelenler, bayrağı devraldı..
İlklerin bir bölümünü kaybettik maalesef!
Hayatta olanlara, nice sağlıklı güzellikler, bayramlar dileriz..
Arkadan gelenler ise, onların bayrağını alıp, Belçika’da bir başka var-olmak mücadelesinin içindeler..
Bu bayramda bir araya gelerek, bayramın güzelliğini, birlik ve beraberliğini doya, doya yaşadılar..
Eskileri andılar, yeni nesil ile ileriye doğru yeni hedefler koydular..
Brüksel’de aile fertleri ile buluşmak bir başka güzellikti ya?
Fotoğrafa bakmayınız, daha da kalabalığız.. İşleri nedeni ile aramızda olamayanlar var..
Tatlı yedik, tatlı konuştuk, hoş sohbetler ile kaybettiklerimizi andık, uzaktakilere telefon ettik..
Telefonun tellerine türküler yakmaktan, artık cep telefonlarının lüksünü yaşayanlar olarak, nasıl kucaklaştık, nasıl?
Ailemiz dışında da Belçika Türk Toplumu olarak ne büyük bir aile olduğumuzu vurguladık..
Ya Türkiye?
Ya Türk Dünyası?
Bayramınız sağlıklı güzelliklere vesile olsun?
Size Brüksel’den selamlar gönderiyoruz, sizlere?
Farkında olanlara, hatırlayanlara?
Serin sulu kaynaklardan değil ama, gönül pınarlarımızdan!..
Damla, damla, olsa da kana, kana içiniz..
Hasret kokan, çatlayan dudaklara, kırık kalplere, susuz yüreklere iyi gelir..
Biliriz ki, gelecekte, daha güzel kokulu çiçekler yeşerecek bahçelerimizde..
Bayramınız kutlu olsun çocuklar!
Yusuf Cinal/11 Nisan 2024 Brüksel
