*** Bir oy ile ne dünyayı ne Türkiye’yi değiştiremem. Kart ağaç eğilmez, bilirim.
*** 1966 yılında doğdum. 1971 yılında ilkokula başladım. 1965 doğumlularla.
*** İlkokulda okurken, hayvanları otlatmaya götürürdüm. Küçük ölçüde çobanlık. Ailemin kulağa küpe tenbihleri ile evden ayrılırdım : Hayvanları, kimsenin ekili tarlasına sokma. Kimsenin bahçesinden salata vs çalma… Kul hakkına girmemek için.
*** Dördüncü sınıfı bitirdiğim yaz ayı sonunda, babam Batakköy’de yapılmış köy binasındaki kahvehane ve bakkalı kiralamıştı. Malları doldurup bakkal dükkânını bana teslim ettiğinde 9 yaşındaydım (1975 ) Okul dışında kalan zamanım dükkânda geçiyordu. İnsanlar yatsı namazından çıkıp ihtiyaçlarını alana kadar.
*** Dükkânda birşey tartarken, terazi ibreleri eşitlendiğinde küreğin ucuyla bir miktar daha ürün koyar ve mal tarafının ağır olmasını sağlardım. Çünkü o dönemde teraziler çok hassas değildi. Terazideki olabilecek hatalara karşı kul hakkına girmemek için.
*** 1976-82 yıllarında Akyazı Lisesinde okuduğumuz yıllar, tüm yurtta sağ sol çatışmalarının olduğu, sağcısı, solcusuyla eğitime de darbe vurulduğu yıllar… İGD’ye üye olanların solcu öğretmenlerden, ÜGD’ye üye olanların ülkücü olduğunu söyleyen öğretmenlerden sorgusuz ders geçtiği yıllar… Benim gibi az sayıda ülküsüz! öğrencinin ezildiği, haksızlığa uğradığı ama alınteriyle okulunu bitirip az sayıda üniversite öğrencisi arasına girdiğimiz yıllar… Alınterinin karşılığını aldığımız, anlamını öğrendiğimiz yıllar.
*** Stajyer öğretmenken, ilçe milli eğitim müdürü ile kavgayla meslek hayatım. 30 yıl da öyle geçti. Kimse gözünün üstünde kaşın var diyemedi. Çünkü sorumluluklarımı yerine getirdim, hakkımı istedim. Meslek hayatım boyunca, KUL HAKKI, ADALET, HAK, HUKUK, İSRAFI anlattım. Zengin, fakir hiçbir öğrenciyi birbirinden ayırmadım. Birleştirilmiş sınıflı okullardan, mahalle okullarına ve oradan en iyi denilen okullarda çalıştım… Her okul değiştirmem, kendi hak edişlerimle oldu…
*** Köylü oldum, esnaf oldum, işçi oldum, memur oldum… Ancak çalmadım çırpmadım. Kul hakkı yemekten, adaletsizlikten kaçındım. Namerde boyun eğmedim. Dik durdum, eğilmedim. Kıvırmadım. Yalan konuşmadım.
*** Kıl oldum, inatçı oldum, kavgacı oldum, sinirli oldum. ŞEREFSİZ OLMADIM.
*** BİR OY İLE NE DÜNYAYI NE DE TÜRKİYE’Yİ DEĞİŞTİREMEM…
ANCAK KENDİME OLAN SAYGIMI KORURUM, ONURUMU KORURUM…
BENİM İLKELERİME UYMAYAN BİRİNE, SONUCU NE OLURSA OLSUN BİR OYUMU DA VERMEM…
Yılmaz Karaçayır yazıyor
