Ülkü, ideal demek.
Ülkücülük ise bugünkü manada Türk devletini güçlü, Türk milletini mutlu çağlar üzerine sıçratma idealidir. Temelinde Türk Milliyetçiliği vardır.
12 Eylül öncesinde Ülkücüler canlarını ortaya koyacak kadar fedakarca devleti milleti için öncelik komünizme karşı mücadele ettiler.
12 Eylül olaylarında öldürülen insan sayısı 5200 (rakamlar aşağı yukarı tahmindir).
Öldürülen Ülkücü sayısı 3 700 civarında
Öldürülen Solcu sayısı 1500 civarında.
Yaralananlar, sakat kalanlar kaybolanların sayısı bilinmemektedir.
Ülkücüler hapse girdiğinde ilk zamanlar avukatı bulunan dernekler yardımcı olmaya çalıştılar.
12 Eylül 1980’den sonra çok az kişinin davasını takip ettiler.
Geriye kalanların davalarına ise fazla avukat girmedi.
Bazılarının davalarına ailelerinin katkılarıyla avukatlar tutuldu ve davaları takip edildi.
Benim davama ise babamın parasını ödediği avukatlar katıldılar.
Davaları takip edilmeyenlerin çoğu suçsuz oldukları halde avukatları olmadığından cezalar aldılar.
Zindanlara giren Ülkücüler bir arada oldukları için içlerinde pişman olanlar olsa bile söyleyemediler.
….
Cezaevinden çıkan Ülkücüler sahipsizdi.
Muhsin Yazıcıoğlu haricinde onlarla ilgilenen pek olmadı.
Çoğu partiden ocaktan uzaklaştırıldı, küstürüldü. “Sabıkalısınız, davaya zarar verirsiniz” mantığı ön plana çıkıyordu.
Oysa sistem bazılarını ön plana çıkartmış “Ülkücü Mafya” adında işledikleri suçları görmezlikten geliyordu.
Bazı Ülkücüler ise çok acar olduklarından hemen partiye ocaklara yerleştiler ve zamanla yükseldiler, kimi vekil oldu, kimi büyük iş adamı vs köşeyi döndüler.
Çok ülkücü işsiz, ailesiz, parasız, ilaca muhtaç kıyıda köşede sessizce öldüler.
Cenazeleri kimsesizler mezarlığına taşındı.
…
12 Eylül zindan mücadele hatıraları genç ülkücüler arasında ilgiyle izleniliyor ve hapishane çıkışlı Ülkücüler efsane ağabey olarak anılıyor sözleri dinleniyordu.
Sistem bundan rahatsız oldu ve bunlar ocaklardan uzaklaştırıldı ve tavır alındı, bir kısmı yetiştirdikleri ocaklı çocuklar tarafından saldırıya uğradı.
..
Bazı cezaevi çıkışlılar eğitimlerine kaldıkları yerden devam ettiler.
Kimi avukat, kimi mühendis kimi vekil oldular.
Bunlar içinde ahde vefası olan örnek olarak Selçuk Özdağ vardı.
Maalsesef PKK affı diye bilinen Rahşan affında Bahçeli önce çıkmalarını istedi fakat Rahşan’ın sert çıkışıyla geri çekildi ve: “Üç beş çapulcu için iktidarı bozamam” dedi.
Moğoltayın Ülkücülerin çıkmaması için çabasını Selçuk AKP vekili iken mücadele verdi ve on yıldan fazla yatan sürgünde kalan Ülkücülerin affını sağladı.
…
Yaşları 60’ın üzerinde olan 12 Eylül çilekeşleri savundukları davalardan asla vazgeçmediler. Kendilerini geliştirdiler ve fikir üretmeye başladılar.
Zamanla MHP’nin iktidar ile ortaklığı, Rahşan affındaki Bahçeli’nin tavrı ve milli konulardaki partinin yanlış görülen icraatları yüzünden çilekeşler tarafından MHP ekip olarak başta Devlet Bahçeli eleştirildi.
Bu eleştiriler “İhanet” olarak görüldü ve çilekeşler darbe üstüne darbe gördüler.
…
Günümüzdeki Ülkücülere gelince, samimi vatan sevgisi millet aşkıyla kendilerini ocaklarda buldular.
Büyüklerinin eleştirilerine önceleri ses çıkartmıyorlardı.
Yukardan verilen emirlerle onlara tavır almaları ve onları düşman görmeleri sağlatıldı.
Oysa tertemiz gençler, her konuda eğitilecek, sinema, sanat, edebiyat, müzik, ilim ve fikir konularında ileri seviyeye ulaştırılacaktı.
Bunlar günlük politikalar yüzünden unutuldu ve parti propagandisti haline getirildiler.
…
Ülkü Ocakları Genel Başkanı Sinan Ateş suikastı dönüm noktası oldu.
Çok şaibeler ve karanlık bir ortam var şu anda.
Neyin ne olduğunu zaman gösterecektir.
Çilekeş ülkücü ile yeni nesil ülkücü bir araya gelince gözleri yaşartacak sevgi oluşuyor. Fakat olay ocak parti bazında olunca düşmanlaşıyorlar.
Bu gidişat ülkücülerin paramparça olmasına neden oldu.
Gelecekte bütün bu olumsuzlukların masaya yatırılıp birlik ve beraberliğin sağlatılması bekleniliyor.
Ahmet Aytaç
16/07/2024
Haber girişi: Osman YÜCEL
