Çinli uzmanlar Sincan’ın en batı bölgesindeki tartışmalı politikalarını ve 2 milyonu aşkın Uygurluyu ve çoğunluğu Müslüman olan azınlıkların tutulduğu ‘Yeniden Eğitim Kampları’ nı haklı çıkarmak amacıyla yüzyıllar öncesine geri döndü.
– “İSLAM, UYGUR HALKININ NE YERLİ NE DE TEK İNANÇ SİSTEMİDİR”
Pazar günü yayınlanan bir bildiriyle, Çin Devlet Konseyi Enformasyon Bürosu, Sincan’ı yüzyıllarca bir çok inancının bir arada yaşadığı dini açıdan farklı bir topluluk olarak resmetti. Buna Göre bölgede yaşayanlar tek tanrı inancına da sahip değiller. Devlet haber ajansı Xinhua tarafından tamamen yayımlanan 6.800 kelimelik belge, Sincan’ın “vatandaşların herhangi bir dine inanma veya inanmama özgürlüğüne” saygı duyduğunu söyledi.
Bununla birlikte, İslam’ın 10. yüzyılda dini bir savaş sırasında Budizm’in egemenlik yüzyıllarını sona erdiren bölgeye zorla girdiğini belirtti.
Raporda, “Uygurların İslam’a geçişi, halk tarafından yapılan gönüllü bir seçim değil, egemen sınıfın dini savaşları ve dayatma sonucu oldu” dedi.
“İslam, Uygur halkının ne yerli ne de tek inanç sistemidir” diye ekledi.
– XİNJİANG(SİNCAN UYGUR ÖZERK BÖLGESİ) HİÇBİR ZAMAN DOĞU TÜRKİSTAN DENİLEN YER OLMAMIŞTIR”
CIA Factbook’a göre, ülke vatandaşlarının % 18’i Budist,% 5’i Hristiyan ve % 2’si Müslüman’ı tanımlamasına rağmen, Çin resmen bir ateist ülke .
Belge, bölgenin tarihinin “Düşman dış kuvvetler ve ayrılıkçı, dini aşırılık yanlısı ve terörist güçler” tarafından çarpıtıldığını söyledi.
Ayrıca Uygurların Türklerden geldiği fikrine de değinmektedir: “Xinjiang, Çin topraklarının ayrılmaz bir parçası olmuştur; hiçbir zaman Doğu Türkistan denilen olmamıştır” denildi.
Pekin, ülkenin uzak batısındaki büyük, nominal olarak özerk bir bölge olan ve 1.4 milyar kişilik bir ülkede 22 milyon civarında nispeten küçük bir nüfusa ev sahipliği yapan Xinjiang ile uzun ve kırılgan bir geçmişe sahip .
Ülkede en fazla bulunan etnik grup olan Han Çinlilerinden sonra gelen Uygurlar ülkedeki en büyük etnik azınlık grup olarak sayılıyor. Sincan bölgesinin yarısını başta Müslüman Uygurlar oluşturuyor.
Bildiride, şu anda Sincan bölgesinde dini faaliyetler için 24.400 cami ve 400 tapınak, kilise ve diğer ibadet yerleri de dahil olmak üzere 24.800 mekan olduğunu söyleniyor.
– KÜLTÜREL SOYKIRIM
Daha önce bahsedilen kamplarda tutuklu kalmış Uygurlar, insanların Çin Komünist Partisi propagandalarının zorla ezberletilmeye çalışılmasınınve Uygurların kültürel ve geleneksel değerlerinin bölgede yasaklanmasının Çin’in kendi insanlarına karşı uyguladığı bir tür ‘kültürel soykırım’ a benzetiyorlar.
2017’de, bölgede uzun sakal ve peçe ve aynı zamanda “anormal isimlerin seçilmesi” yasaklandı. 2018’de Çinli kamu görevlileri Sincan’da yaşayan Uygur aileleri asimile etmek ve hoş karşılanmayan dini ve kültürel faaliyetlerini izlemek için zorunlu ev konaklamalarına başladılar. Ve raporlar, Çin’in bu kısıtlamaları altında düzinelerce caminin yıkıldığını gösteriyor.
Çin hükümeti, Sincan’da “gönüllü mesleki eğitim merkezleri” olarak nitelendirilen yeniden eğitim kamplarının bulunduğunu reddetti.
Pekin, merkezleri, Beyaz Kitabın Sincan’a yayılmadan önce Soğuk Savaş’tan sonra dünya çapında arttığını söylediği İslami radikalleşmeyle mücadele programının önemli bir parçası olarak savundu.
Bildiride, radikalleşmeye yönelik devletin baskı girişimlerinin eleştirilmesinin dış organizasyon ve devletler tarafından uygulanan bir “çifte standart” olduğunu ileri sürdü.
Raporda, “Bu tür bir eleştiri, insanlığın temel vicdanına ve adaletine ihanet ediyor ve tüm gerçek adaletin ve ilerlemenin savunucuları olanlar tarafından bu eleştiriler reddedilecek.” dendi.
Pazar günü yayınlanan bir bildiriyle, Çin Devlet Konseyi Enformasyon Bürosu, Sincan’ı yüzyıllarca bir çok inancının bir arada yaşadığı dini açıdan farklı bir topluluk olarak resmetti. Buna Göre bölgede yaşayanlar tek tanrı inancına da sahip değiller. Devlet haber ajansı Xinhua tarafından tamamen yayımlanan 6.800 kelimelik belge, Sincan’ın “vatandaşların herhangi bir dine inanma veya inanmama özgürlüğüne” saygı duyduğunu söyledi.
Bununla birlikte, İslam’ın 10. yüzyılda dini bir savaş sırasında Budizm’in egemenlik yüzyıllarını sona erdiren bölgeye zorla girdiğini belirtti.
Raporda, “Uygurların İslam’a geçişi, halk tarafından yapılan gönüllü bir seçim değil, egemen sınıfın dini savaşları ve dayatma sonucu oldu” dedi.
“İslam, Uygur halkının ne yerli ne de tek inanç sistemidir” diye ekledi.
– XİNJİANG(SİNCAN UYGUR ÖZERK BÖLGESİ) HİÇBİR ZAMAN DOĞU TÜRKİSTAN DENİLEN YER OLMAMIŞTIR”
CIA Factbook’a göre, ülke vatandaşlarının % 18’i Budist,% 5’i Hristiyan ve % 2’si Müslüman’ı tanımlamasına rağmen, Çin resmen bir ateist ülke .
Belge, bölgenin tarihinin “Düşman dış kuvvetler ve ayrılıkçı, dini aşırılık yanlısı ve terörist güçler” tarafından çarpıtıldığını söyledi.
Ayrıca Uygurların Türklerden geldiği fikrine de değinmektedir: “Xinjiang, Çin topraklarının ayrılmaz bir parçası olmuştur; hiçbir zaman Doğu Türkistan denilen olmamıştır” denildi.
Pekin, ülkenin uzak batısındaki büyük, nominal olarak özerk bir bölge olan ve 1.4 milyar kişilik bir ülkede 22 milyon civarında nispeten küçük bir nüfusa ev sahipliği yapan Xinjiang ile uzun ve kırılgan bir geçmişe sahip .
Ülkede en fazla bulunan etnik grup olan Han Çinlilerinden sonra gelen Uygurlar ülkedeki en büyük etnik azınlık grup olarak sayılıyor. Sincan bölgesinin yarısını başta Müslüman Uygurlar oluşturuyor.
Bildiride, şu anda Sincan bölgesinde dini faaliyetler için 24.400 cami ve 400 tapınak, kilise ve diğer ibadet yerleri de dahil olmak üzere 24.800 mekan olduğunu söyleniyor.
– KÜLTÜREL SOYKIRIM
Daha önce bahsedilen kamplarda tutuklu kalmış Uygurlar, insanların Çin Komünist Partisi propagandalarının zorla ezberletilmeye çalışılmasınınve Uygurların kültürel ve geleneksel değerlerinin bölgede yasaklanmasının Çin’in kendi insanlarına karşı uyguladığı bir tür ‘kültürel soykırım’ a benzetiyorlar.
2017’de, bölgede uzun sakal ve peçe ve aynı zamanda “anormal isimlerin seçilmesi” yasaklandı. 2018’de Çinli kamu görevlileri Sincan’da yaşayan Uygur aileleri asimile etmek ve hoş karşılanmayan dini ve kültürel faaliyetlerini izlemek için zorunlu ev konaklamalarına başladılar. Ve raporlar, Çin’in bu kısıtlamaları altında düzinelerce caminin yıkıldığını gösteriyor.
Çin hükümeti, Sincan’da “gönüllü mesleki eğitim merkezleri” olarak nitelendirilen yeniden eğitim kamplarının bulunduğunu reddetti.
Pekin, merkezleri, Beyaz Kitabın Sincan’a yayılmadan önce Soğuk Savaş’tan sonra dünya çapında arttığını söylediği İslami radikalleşmeyle mücadele programının önemli bir parçası olarak savundu.
Bildiride, radikalleşmeye yönelik devletin baskı girişimlerinin eleştirilmesinin dış organizasyon ve devletler tarafından uygulanan bir “çifte standart” olduğunu ileri sürdü.
Raporda, “Bu tür bir eleştiri, insanlığın temel vicdanına ve adaletine ihanet ediyor ve tüm gerçek adaletin ve ilerlemenin savunucuları olanlar tarafından bu eleştiriler reddedilecek.” dendi.
0
Mutlu
0
Üzgün
0
Sinirli
0
Şaşırmış
0
Virüslü
